خدایا!
خدایا!
خدایا!
دلم گرفته از این زمونه بی تو!
دلم گرفته از همه اونهایی که یادشون رفته قرار بوده جانشین تو باشند روی زمین!
و از همه اونهایی که یادشون رفته یه روزی باید این دنیا رو با همه دلفریبیش رها کنند و برگردند پیش تو و بگن که چه کردند در این دو روزه عمر و چه با خودشون آوردند.
دلم گرفته از خودم که بعضی وقتها دلبسته دنیا میشم و یادم میره قرار بود فقط عاشق تو باشم که:
"در یک دل نمیگنجد دو دوست"
مولای من!
نذار دلبسته این سرای سپنج بشم و تمام زندگیم رو به باد بدم.
نذار توی این زمونه ای که معنی عشق عوض شده من هم همرنگ جماعت بشم و آستان بلند عشق رو به خاک بیالایم.
مولای من!
دلم گرفته از مردمی که معنی اشکهام رو نمیفهمند!
از زمونه ای که نمیشه از غم هجر تو با کسی سخن گفت!
خدایا!
نذار گم بشم توی زرق و برق این دنیای پرفریب!
نذار....!
